ارسال: #1

با تمام نیازها و خواهش های بی پایانم در مقابل خداوند می ایستم وبا فروتنی ازاو می خواهم تامرا دربرابر نقص هایم حفظ کند .نقص هایی که به راحتی مرا دچار دردسر کرده وموجب خسارت به دیگران می شود.
امروز ترس از قضاوت دیگران یا خجالت از عملکرد اشتباهاتم یا از دست دادن آرامش و یا احساس درد آور تنهایی در حضور جمع یا از دست دادن کنترل اعمالی که به غیر از پشیمانی سودی ندارد.
امروز خداوند بامن است و حضورش را باتمام وجوددرک می کنم.
آیا من قادر به درک این هستم که من انسانم وبا تمام محدودیت هایم جایزالخطا هستم؟
آیا به خودم اجازه استفاده کردن ازتجربه دیگران را می دهم؟ آیا از دوستانم درگروه برای آموختن راه های مقابله با نقص هایم کمک می گیرم آیا حضور خداوند را در تمام لحظات زندگیم احساس می کنم؟
حضور خداوند مثل انفجار نوری است که وقت رهایی هر آنچه که با آن در ارتباط می باشد را دچار تحول می کند !

خود را برای درک خداوند آماده کن!